Bahtýma gözlerinin karasý mý aksetmiþ, Rengi gecemi saran çeþm-i siyâhýmsýn sen. Sonra, bir tatlý bakýþ, yýldýzlarla raksetmiþ, Gecene sevdâ katan hâle-i mâhýmsýn sen.
Sen yoksan, kâbus olur geceler hasretinden Bunalýp da gecenin o bitmez kasvetinden, Ümîdim tükenirken ilâhî nusretinden Rûhuma hayat veren bâd-ý sabâhýmsýn sen.
Pervâsýz girdim, oysa, sevdânýn yolu darmýþ Telezzüz-ü sevdâdan nasibim bu kadarmýþ. Kaderimde bir kara sevdâ çekmek de varmýþ, Bîgünah gönlümde tek mâsum günahýmsýn sen.
Gül bahçeni gezdirdin, bir demet gül dermedin, Kokla, beni an diye, bir tek gonca vermedin. Çok sevildin, sevenin gizemine ermedin, Gülistâný nâr eden nâle-i âhýmsýn sen.
Mutluydum belki, ancak hayâl âlemindeysem, Aþk sarhoþu olurdum, bir kez eline deysem. Ben, derd-i sevdâ ile üflenen garip neysem O sese âhenk veren makam, segâhýmsýn sen.
Ünal Beþkese ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: Segâh.................: Klâsik Türk müziðinde, Ney’e çok yakýþan bir makam hâle-i mâh............: mehtaplý gecelerde, ay’ý çevreleyen mavi aydýnlýk Nusret.................: Allah’ýn yardým etmesi bâd-ý sabah.........: Sabah esintüsi telezzüz-ü sevda..: sevdâdan tat almak
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.