KİTAP...

Ýtibarýný yitiren bir kitap gibiyim,
Tehlikesiz bir kitap imi aslýnda
Yokuþa sürülen de bir inilti
Kaptý kaçtýlar mevsimimi ve düþlerimi
Dercesine…

Soytarý bir buluda serildim sonrasýnda;
Çevir çevir sayfalarý ve çiz altlarýný
Hafif meþrep bir bülten misali
Yüreðin edimleri
Deliþmen riyalar,
Sözcükleri olmayan racon alt yazý:
Spikerin hýzlý hecelerinde yol bulan bir þimendifer.

Öfkeli ve yangýn bürümüþken þehri
Sisi sözcüklerine karýþan bir sabah v/akti.

Ah þiirler,
Ah, yalnýzlýðým,
Ah, kalpazan düþler.
Duyulmazlýðýn kitabýný yazdým ben, azizim
Görünmezliðin bir de:
Mavi muþamba yorganým çimlere çektim ben restimi
Seke seke geçtiðim iç’çimin Seddi
Dokunaklý bir pembe ve izafi bir neþe
Koptu kopacak yüreðimin püskülleri.

Damsýz bir aþkým ben
Fazlaca da gamsýz;
Hangi reþit olmayan acýyý geçirsem de nüfusuma
Süklüm püklüm bir levye ile
Sürüklensem intihara…
Geçiniz, efendim, geçiniz
Sözcüklerden geçmeyiniz yeter ki
Çiðneyebilirsiniz de bedenimi ve bentlerimi
Balta girmemiþ düþlerimde konaklayabilirsiziniz de
Nasýl da zararsýzým,
Anlayacaksýnýz günün birinde.

Kaçýncý b/aský benim hüzün yüklü hazaným?
Kaçýncý vukuat kurþuna dizilmiþliðim?
Sözcükler, benim raconum, mirim:
Asýlsýz kaldýðým deðil hani
Asýlmadýðým ip mi kaldý ömür boyu?
Anamýn, babamýn ve sülalemle iþtigal bir yetimim ben
Hakký nazarýnda içimde sürekli alt yazý geçen
Sünepe bir bülten.

Narýmla,
Nazýmla,
Niyazýmla…
Sevseniz beni diyordum;
Çok þey mi istirham ettiðim?
Bir parmak da bal çalsanýz þu sefile
Sonrasý zaten muktedir hayallere
Yeter ki d/okunaklý olsun benim masalým
Bir de ahrazý ömrün ve þiirlerim
Bin bir yeis ile gardýmý aldýðým
Hem ben bu güne kadar sevmedim mi koca evreni?

Hiç kimse
Hiç iþte
Ýç, dediðini duyar gibiyim meleklerin:
Azýcýk daha içsem hani
Ýçimdeki taþkýn nehirleri kim susturacak?
Bir de sönmeyen yangýným?

Mahþerim ben; mahþerin diðer adý
Adýmda doðan solgun güneþ
Uyumaya üþendiðim bir gece iþte
Hem ben deðil miydim güneþi didikleyen?
Sonunda yandým ben de güneþin feri ile
Andým da dünümü, tükenen ümitlerimi.
Azýcýk sevseniz, diyordum sessizce ve tüm içtenliðimle.
Anne, ben daha ölmedim mi?

Sosyal Medyada Paylaşın: