Aþký hafife alan hâl vardý üzerinde Silkelense geçer be dedim günün birinde Ýnadýný, hesaba katmayý unutunca Olan oldu bî-çare, ne gül kaldý ne gonca
Âtinin defterini nispeten dürer gibi Canevimden içeri lütufla girer gibi Þer gibi, mahþer gibi, bilsen nasýl yandým ben Ýçimdeki cüceyi büyütüp uyandým ben
Fakat inanmazsýn sen, adým gibi eminim Ýknada kifayetsiz kalýyorsa yeminim Gözünle görsen dahi, baþkasý der geçersin Ýsterse âh-u zârým, arþ-ý alâya ersin
Fazla söze ne hâcet, hem yorgun ve bitkinim Biliyorsun, ne denli viraneydi zeminim Oldukça meþakkatli geçen süre zarfýnda Öyle dolanýp durdum çemberin etrafýnda
Aklýma geç düþse de, baþtan sona bismillah Susmalara gark oldum, doydum elhamdülillah Sen beni þimdi deðil, yýllar önce kaybettin Farkettiðin lâhzada su-i zan edip gittin...
NÜS
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.