Gözlerin

Gözlerin,
O gözlerin varya.
Aþka dair sevdayý anlatan,
Yüreðimi paramparça yapan,
Ve kalbimin tam ortasýna ok gibi saplanan gözlerin…
Adeta büyüledi beni sevgilim.

Hiç unutmayacaðým o gözleri,
Göz göze geldiðimiz ilk saniyeleri,
Hatta,
Hatta saniyelerden bile hýzlý geçen ilk saliseyi,
Unutmayacaðým.
Çünkü sevdiðim,
O an deðiþti benim kaderim.
Kalbim yenilendi,
Yüreðim sevdi,
Yani sevgilim,
Gözlerinle bir an deðiþti her þeyim.

O an dedim kendime,
Bu bir aþk mý dedim,
Bu bir sevda mý dedim,
Yada,
Kara sevda mý,
Belki de,
Gelip geçen bir hayat mý ?
Evet hayat.
Hayat ama,
Gelip geçen bir hayat deðil sevgilim,
Sende de buna !?
Bir ömür boyu…
Ben deyim !
Bir asýr…
Yada bin asýr,
Açýkçasý ben karar veremedim sevgilim.
Hadi sen de sevdiðim !
Bu nedir sence ?
Bu ne biçim aþk týr ?
Bu ne biçim sevda dýr.
Yani bebeðim !
Bildiðim tek þey,
Kalbimin her çarptýðýnda,
Gözlerimin her kýrptýðýnda,
Ve seni yaþadýðým zaman,
Her nefes aldýðýmda,
Seninle olayým sevgilim.
Tek cümle…
Senle çýksýn son nefesim.
Bu benim,
Bu benim tek dileðim sevgilim,
Her þeyim,
Kaderim,
Gözlerim…

Ýhsan TAÞDELEN
10 / 06 / 2011

Sosyal Medyada Paylaşın: