Dudaklarým, sizleri son defa kandýrýyor, Dibe doðru gidiyor mecalsiz kulaçlarým. Gözlerim, tükenen bir kandili andýrýyor, Yorgunluktan aðarmýþ geri kalan saçlarým...
Ýçimde; açýlmamýþ sevgi tomurcuklarý Ve ömür tesbihinin anýdan boncuklarý, Gidiyorum; önümde bilmediðim bir âlem, Geride, yarým kalmýþ düþlerim, amaçlarým...
................ ................
Beni, eski bir mezar taþýna baðlamýþlar; Ölüm dansý yapýyor akbabalar, baykuþlar. Bir günah yaðmurunda sýrýlsýklam olmuþlar Dua için açýlan günahsýz avuçlarým...
Ünal Beþkese (1973)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.