ESARET...

Koyu hükümlerin gölgesinde mazhar olmaksa aþka
Yana yakýla sevmenin meali her anda saklýysa
Yitmeden, yetmeden, yutmadan ölümlü mýsralarý
Pekiþen rehavetin kancasýna
Asýlý kaldýðým rahmetin de dokusunda
Dokunaklý bir þiir olmanýn meali iþte
Özümsediðim hikmeti hece hece yudumladýðým…

Aþkýn, kasveti daðýttýðý bir mevsimde
Ölümüne sevdiðim her nasýlsa
Kazan dolusu acýnýn yaktýðý yüreðin
Ýlla ki bocaladýðý bunca mucizeyi sunan
Tanrýya þükrüm
Perde arkasýnda ömrün kayýp giden de dünün
Yüzü suyu hürmetine þerh düþtüðüm
Bunca zavallý güdünün esaretinde.

Örtüþen mevsimin en yakýn tanýðý
Ýçime düþen tohumda
Açýlmayý bekleyen bir gonca gül’ün de habercisi
Doðamda saklý bekasý gelecek günün
Sarmalýnda kaç heceyse
Deli fiþek yüreðin batýlý bir ayraç
Dönendiðim minvalde
Sözüm ona aþka ýrak mutluluk
Devþiren sarkacýn her saniyesi
Sadece bir ibare.

Belki de müfreze teninde bilinmezin
Sonlanmasýný asla istediðim rüyanýn saklý týnýsý
Nasýl ki düþmez dilimden sözcük yanlýsý bir zafiyet
Ýçimi açtýðým güfte güfte
Solmaya ramak kala günün tüten dumaný
Týpký fýrýndan yeni çýkan ekmeðin
Yürek burkan kokusu saklý bir vecize iþte.

Varlýkla yokluðun savaþý
Aslýnda hiç olmanýn rüyasý saklý benlikte
Týpký zerremin ait olduðu Ýlahi Gücün kudretine
Tanýk bir sefil fani güdümlü aþkýn gürbüz sesi
Kanatan yüreði hece hece.

Meftunu olmakla mecazi aþkýn tek tanýðý
Gelip de gitmelerin vebali sorulmalý belki de
Þiir dilinde kaybolan nüansýn bir mahlas tedirginliðinde
Gerçekle hayalin kavgasý þuursuz bir savaþýn da
Son demleri içilen hayat iksirin hala tokalaþmadýðý
Bir keramet içimde salkým salkým hüzün.

Yüzüme vururken mahzun rüzgâr
Sormalý mý neyin derdi olmalý
Pekiþen duygularýn balçýðýnda bata çýka yüzen
Bir esintinin mimarý adeta
Tensiye ettiðim o kayýp ferman
Sadece Huda’nýn nezdinde
Açmadan solan bir gülün son dileði belki de:
Kanamasýn diye yüreðindeki haylaz mevsim
Aslýnda küçük bir çocuðun serzeniþi
Yana yakýla izah ettiði bunca düþün de meali
Sadece bir kum tanesi koca okyanusun dibinde.


Sosyal Medyada Paylaşın: