Herşey kararırken
’Asýl olan gözle görülmeyendir’
Yalnýzlýðý ve hiçliði ezberleyen yaþamýn sarkacýnda
Eksik susmalar burgusu yüreðimin çeliði...
Kendimizi bulmak için yolumuzu kaybetmemiz gerekiyordu belkide
Yýkýp,daðýtmak sonra ýssýzlýða çekmek bir þeyleri
Levhalarý,sözleri ve rüyalarý...
Kýzgýn çölün kum tanecikli odalarýndan yükselip
Ateþ þeklini aldýysa da gök
Döneceðim elbette karþýmdaki senin kendisine
Sarý ve kýrmýzý köklü tohumlarýn yýldýz eðlenceli oyunlarý
Boyunu kýsaltsa da yeþilin
Koþacaðým elbette kýr sessizliðinde yüreðimin sesine
Sen içindeki doðmaya çalýþan çocuðu gizle
Þu suyun ýþýldayan göðsü var ya
Orada kuþlarýn sesi..
Üstelik maskesiz savaþ yüzümdeki çiçeði öpüyor gelincikler
Gecenin uykusuz kapýsýnda..
Peki
Kuytu kalabalýðýn çoðalan suretleri
Köþe kapmaca peþinde Þiirlerimi fesleðenlerken
Günlüðünü tutuyorum tüm yazýlanlarýn
O kadar çoklar ki çekip gider mi düþler
Mutluluk sandýðýmýz sandýktan
Dokunsak mý þöyle topraða yalýnayak
Bir kent ayrýlýrken uçurumlardan
Üzgün kekemesine tutulduðum çocuklar
Çocuklarýn ki kimsesizlik sýzan yürekleri hep delikti
Ve hiç büyümüyordu uykuya dalan hayalleri
Azara makamlý mýsralarýn hüzün çýnarý
Nice öyküler
Dallarý ve ýþýklarý kesilen zaman
Dilleri yaralýydý
Dillerinin yokuþundan inenler bu sebepten yorgundu
Ölenler yorgun
Deniz yorgun
Kimsem olmaya meyilli çukurlarý eþeleyen yaðmur
Ezberimdeki þiirlere dem tutuyor
Düþersem mutlak o zaman anlayacaksýn yalnýzlýðý
Göz yurdumun akýl ve ruh arasýna serilen tülü
Sýrtýmý çiziyor..
Ertesi güne güneþi taþýyabilir miyim bilmiyorum
Çok kiþilik kaldýrýmlarýn tahta aðaçlarýnda
Aðýz dolusu gemi
Oyunlarla ve renklerle canýný söküyor
Duvarlarýn..
Büyüdükçe küçülen yýllarýmý deðil
Oyuncaklarýmý arýyorum
Onlar rol yapmýyor karanlýkta bile
Herþey kararýrken
Sevmenin ve aþkýn iyileþmek olduðu evren baðýþlýyorum
Yaralara..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.