Sis yolculuğu

yaðmalanan kentin soðuk bakýþlarý
düþüyor ýslak caddelere
rengini arýyor gecenin sessizliðinde hüzün


avuçlarýmdan kayýp giden zamana
bakýyorum sýrlarý dökülmüþ aynadan
yalnýzlýðýn sancýsýný avutmuyor þarkýlar


unutulmuþ yoksul gülüþ izi kalýyor yüzümde
katýksýz bir acýnýn ýssýzlýðýnda
öpüyor ucu yýrtýk resmini gözyaþlarým


ufkumda hala nisan buðusu
sol yakamda ise hala saðanaklar
kendi yaðmurunda ýslanýyor hayat


-ömrüm devrik güz-
düþlerde pençe darbesi-


hüznün pasaportunu alýp
geziyorum içimin ýssýz kentinde
þizofrenin karanlýk labirentlerinde
çýplak þiirlerim örtünürken sisleri…



Sosyal Medyada Paylaşın: