Galiz küfürleri, Aðzýndaki salyalarla bezeyen Hüsran; Bütün mahcubiyet duygularýný Ters yüz ediyor. Giden heves-güveçlerimin, Vekâleten býraktýðý özlemlerde, Depresyonlar tavan yaptý. Okur-yazar deðil anýlarým, Yazamýyorlar, zavallý yaþantýmý.
Yarýsý koparýlmýþ tutuluyor Mevsimsiz balýklar. Terk ederken yosun kokularý, Kirlettiler, Denizin güzelim maviliklerini. Yýllar da, Kendinden geçmiþ Hiç çýtý çýkmýyor. Dimdik ayakta duran Tek renktir, mor.
Bekle, Bekleyebilirsen Ahlar vahlarla, Gelmeyen vefasýz sevgiliyi; Tren geçmeyen bu garda.
Kalmadý o aþktan, Ne sevinç, Ne de bereket.
Yaþam, Nasýl da beni geçtin teðet… (9 Haziran 2011 tarihli 9.þiir kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dursun TOMBUL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.