Yýllarýn aðýrlýðý sýrtýnda, Mevsimliðinden soyunmuþtur Zemheri ayý. Ellerinden, Dýþarý fýþkýracak neredeyse Damarlar ý. Teselli hakký da yok; Hicaz Taksim yapan kemandan. Kýþýn orta yerinde, Nereden çýktý bu gün güneþ. Acýmasýzca, Derilerini yüzüyor zaman.
Geceler, Paslý bir kerpeten. Asýrlýk çýnar aðacýnýn Bir bir söküyor diþlerini. Ürkek yavru serçe kuþun, Kalmadý aðlayacak yeri. Gün, bir sürü yeminlerini göndermiþ, Dönmeyecek gibi. Anlaþýlan, çok süre var sabaha. Karman çorman umutlarýmýn Ýntiharlarý bitmiyor, Delik deþik rüyalarýmda… (10 Haziran 2011-9.þiir kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dursun TOMBUL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.