MÜHRÜ-NAZ

gel de tuz bas yaralarýma



aðýr bir depresyondayým

akýl hastanesinin bahçesindeki

hüzünlü taþlarý gibi

ayaklarým çýplak

sen kokuyor içimde üþüyen çocukluðum

hezeyanlý gün batýmlarýnda

hüzün yüklü trenler kayboluyor köþe baþlarýnda

þehir yerle bir



küçülüyorum

bir iðnenin gözünden geçiyor koca bir þehir

ayrýlýk dökülürken eteklerimden

havada asýlý kalan bulutlara eþ ederek kendimi

yokluðunu ters yüz edip

hayatýmla çarpýyor, intiharlara bölüyorum

sensizlik çekiliyor damarlarýmdan

koca bir hiç asýyorum gökkuþaðýna

aðýz dolusu küfürler savuruyorum

bakma bugün böyle olduðuma

iyi deðilim aslýnda



bir kýrlangýç gelip konuyor dudaklarýma

avazý yer gök

bir bulut geçiyor gözlerimden

huysuz ve mavi

deprem çöküþlerim

parçalanýyorum

sana gelmek bu kadar zor olmamalý diyorum

bir serçenin kanatlarýný ödünç alýyorum

say ki sen bana geç kalmamýþsýn gibi

say ki ben sana erken gelmemiþim gibi

bahar hiç gitmemiþ bahçemizden

kalýntýlarýmýz hiç yaþanmamýþ gibi

saçlarýmýzda çið taneleri

þimdi yüreðimi yaslamak vardý yüreðine

iyi deðilim aslýnda bugün iyi deðilim

içim toz duman buram buram sen kokuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: