Düşe Saydım

sana hoþcakal demek bu hayatýn çirkinliðine merhaba demektir
tanrým eksik býrak beni gelip tamamlasýn diye



bir kadýnýn gözlerinden bakýyordu þair
i mgeleri dökülmüþ þiir küpeþtesinden


sus tabancasýna saklanan hýçkýrýklarýna kýþ
sonbahar inerken gönül daðlarýna
sokaklarda kasýmýn ýslak yüzü

üþür þiir
girer noktayla, virgül susturulmuþ i mgelerin koynuna
delirir harfler deler kaðýdýn göðsünü
yirmi dokuz geceyi üryan býrakýrken kadýn
kýrmýzýya bulanýr sözcükler

adam suskun bir kapý gýcýrtýsýndan düþerken sokaklara
dudak kývrýmlarýnda ayný öykünün kahramanýdýr yýllar sonra

Kirpiðin den ecel dokunurken gözyaþlarýna

düþ görür
kanatlarý ayrýlýk yorgunu
bir serçenin ardý sýra

Kadýn dil yarasýdýr adamýn dudaklarýnda

her hazan mevsimi depreþir kadýnýn sevdasý
öyle derin ki sýzýsý
dilinde etmeye korktuðu yeminler

gözyaþýný yaza
ölüm tohumlarýný Ýlkbahara eker

adamýn cehennemi görmeden ateþi görür gözleri
yataðýnda çýðlýk çýðlýk
sancýlý büyür kadýnýn adý

parmak uçlarýnda küf kokusu
avuçlarýnda üryan bir damla göz yaþý
demli bir çay sýcaklýðýnda d/üþme vakti
gözü pýnarlarýndan

bilmez kadýn
adamýn eceli iki dudaðýnýn arasýnda
git demek
kal diye bilmek kadar uzun
kadýn terleyen saçlarýndan toplarken hüzünleri
omuzlarýndan isyanlar uðurlar gecenin koynuna
her rüya sonrasý kül tablasýna düþen izmaritler gibi
boynunu büker adam

kadýn notasý eksik bir þarkýdýr artýk
parmak uçlarýnda telaþ
içinde tarifsiz heyecan
düþ kurmayý unuttuðu zaman

adamýn baþý musalla taþý
Yutkunduðu salâ sesi
göz çukurunda çýðlýk
söyleyemez hangi sancý
geç kalmanýn düðümüdür boðazýnda
Gece taþ oturur
hüzün mermi sýcaklýðýnda

Esmer bir kadýnýn koynunda þiirler masal olur
masallar þiir


adamýn üzerinde vebali taze gözyaþý
genzinde debelenen ses,
dilinde acý bir tat
duldasýný kaybetmiþ aðaç
esintisini yitirmiþ rüzgar gibi
kim/sessiz
tek baþýna
ýssýzlýðýna uyanýrken kaldýrýmlarda
yarý uykulu, yarý sarhoþ

evlatlýk verir kadýnýn yokluðunu
kaldýrým taþlarýna


Sosyal Medyada Paylaşın: