İtikaf

durma aç bu kapý efsunlu kelimelerin hakikat kapýsýdýr
gör ki iki sala arasý baþýný öne eðenlerin direniþiyle karþýlaþ
avluda kýrk ölü var kýrkýnýn da sandukasýnda ayrý ipek
sadakatte en güzel haldir ulu’l-emr ticarette ise Tanrýya canýný vermek
oysa benim halimi anlayabilecek tek adam sendin Zahid
uzun zaman önce üç beþ çaputa sen de zalimlere gittin
köhne bir vakýf malýyým þimdilerde atsan atýlmaz satsan satýlmaz

Ne zaman çýnlasa kulaklarý can evimin
öncesinde senin derin sessizliðinle karþýlaþýr ruhum
sonra düþüncelerinle çarpýþan bir avluda bulurum kalbimi
holden kapýya doðru serilmiþ her kilim için bir ýstýraptýr bu
üstüne basýp geçenlerin hüznünde boðulur içim
keþke terlik sesleriyle dolu bir evimiz olsaydý demiþtin
þimdi herkes kendi dünyasýnýn mimarý hatýrlatýrým

kapýlar çalýndýðý zaman açýlýncaya kadar geçen sürede
zilin çektiði çileyi bir ben bilirim bir de annem
artýk pencerelerden yol gözleme zamaný deðilse bile
kavrulmuþ hedik kokusu gibi hep burnumda kalmýþ bir sýzýdýr
Ayetel kürsi ile yola çýkamamamýn o derin boþluðu
bu yaþta her yön çýkmazlýðýyla meþhur bir tabeladýr artýk
ne erken gidebilirsin ne de geç kalmak için bir bahanen vardýr

yazmak kendini kandýrmaktýr artýk sabýr taþýný çatlatmaktýr
kanadý çekik bir güvercinin göðe bakýp durmasý gibi boþ
inadýna bir hakikat için devrin bekasýna sýrtýmý dönüp ýsrar ediyorum
benim gülen yüzümden feragat edecek bir hayalim de yok
nesin diye soruyorlar ya durmadan olsa olsa bir devrin yosmasýyým ben
deriden kaplý kitaplarýn içinde týkýlý kaldýðým o son günden beri
sen beni anlayamazsýn sofi dilimin iki cihandan aldýðý öcü anlayamazsýn

Sosyal Medyada Paylaşın: