Her ömrün sonunda bir ölüm varsa
Sana’ da bu ölüm, gelmez’ mi sandýn
Hem gece hem gündüz sürdüðün sefa
Bitmeden sürer’ de, gider’ mi sandýn.
xx
Gittiðin þu yolun, dünyanýn yolu
Sanma’ ki gelmezdir, bu yolun sonu
Her yolun sonu var, unutma bunu
Bu yolun çarçabuk bitmez’ mi sandýn.
xx
Þu dünya hanýnda, olsan’ da gülen
Ya yanar ya güler, haþmetle giden
Say’ki sen bir beysin, emirler veren
Beyleri sen bir gün, ölmez’mi sadýn.
xx
Elinde bir kýl torban düþmüssün yola
Kim yolce kim hancý, bilmem ki orda
Sen sefa sürmekten, kaldýðýn handa
Ufkunda hiç güneþ, batmaz mý sandýn
xx
Yazýktýr kendine, sen etme böyle
Sen henüz olmadýn, dalýndan düþme
Garibin aklýný, aklýnla çelme
Garipse bu insan, düþman mý sandýn.
xx
Sorarsan kul Ahmet derlerdir bana
Unutma sözümü var ise aklýn
Seni sen ol çýkmadan þu handan yola
Yun yýkan ahrette, olmazsýn þaþkýn.
xx
19 May. 19
Ahmet Yüksel Þanlý er