Bir zamanlar milletçe, milli bayram yapardýk!
Þapkalarý havaya atar tekrar kapardýk!
Hepimiz bir Allah’a, iman eder, tapardýk;
Tüm Türk düþmanlarýnýn, hýþmýna uðradýk biz.
Ýyi günde sevinir, kötü günde aðlardýk…
Elleri hep sýmsýký, kenetlerdik, baðlardýk!
Marþýmýzý söylerken, hem coþar hem çaðlardýk!
Tüm Türk düþmanlarýnýn, hýþmýna uðradýk biz…
Önce devletimizin, (T.C) sini aldýlar!
Ýstiklal marþýmýzda, oturup da kaldýlar!
Nankörlük zirve yaptý, o kadar alçaldýlar!
Tüm Türk düþmanlarýnýn, hýþmýna uðradýk biz…
Müslüman’ýz dediler, Kâbe’yi þaþýrdýlar…
Hakk’ýn emirlerini, hep bir, bir aþýrdýlar!
Milli bayram denince, temmuzda üþürdüler!
Tüm Türk düþmanlarýnýn, hýþmýna uðradýk biz…
Bu gün on dokuz mayýs, Ata’mýn doðum günü!
Bugün açtý o yiðit, yurdumuzun önünü…
Göstermiþti Türklere, istikbalin yönünü;
Tüm Türk düþmanlarýnýn, hýþmýna uðradýk biz…
On dokuz mayýslara, milletçe hasret kaldýk…
Geçiþtirildi günler, birlikte ye’se daldýk!
Ata’m çok rahatsýzýz, ondandýr haber saldýk!
Tüm Türk düþmanlarýnýn, hýþmýna uðradýk biz…
Karaman-2019/05
Halil Þakir Taþçýoðlu
TDK:
Ye’s (ar.): umutsuzluktan doðan karamsarlýk, keder…
Hýþým: öfke, kýzgýnlýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.