sen belkide göremezsin sokaklarýn küskün saatlerini her çocuðun bir baþka kahkahaya düþkün olduðunu bilmezsin sen uzak bir gülsün tanýmamýþsýndýr ölümleri alýp satanlarýn hýncýný tatmamýþsýndýr korkak kutularýn yalancý parlaklýðýný böyle,ömürler uðrunda tükenmiþtir,yalan sen zaten hiç aðlamamýþsýndýr. hani gizlice anlattýðýn sisli gelincik bahçeleri vardý tamam iþte ben seni böyle sevdim aman gül ve pembe ve beyaz ve þaraptaki kan.
inan bunca düþkün bunca belalý sebepsin göðsümdeki talana ve alnýmda suretsin sen
unutmuþ olmalýsýn kahkahalarýnda tükettiðin suskun gölgemi sesler daðýlmýþ sözler hala çaðlamaktadýr. ateþ düþman su düþman
sanki sen hiçbirþeyin adýna yerleþmemiþsin sanki herþeysin beni sabahý olmayan gecelere baðlayan
kül ve siyah ve mor aynada zaman Sosyal Medyada Paylaşın:
ozanozgur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.