Yol kokulu sevgilim
Bana bir düþ ver
Yüzümün pembesine sayýklarken aydýnlýk...
Gizliden koþturan deli mýsralarýn kýrmýzýsý
Ters/yüz ederken kenarlarý kýyýlarý
Seni en sessiz tenhalarda izliyorum
Bir yakýnlýk sarkýyor uzaðýna
Harfler desen az insanlý arkalar içinde
Yanýyor tarihe..
Ya da
ikindi çýnlamasýnda pencerene uzanan güneþi
Emerken dizlerin dizelerime
Avuçlarýnda zaman uçmasý
Ayçiçeði tenlim.
Bir kirazýn renginde aðlarken gözlerim
Bakma aðzýmdan bulut aktýðýna
Üzerimde yaðmurlar ve büyüyen saksý
-neden olmasýn-
Anýmsýyorum iþte aklýmdan mavi ve yeþil geçenleri
Su diyorum bir baþka akýyor
Kaçýnca bakýþýna
içimdeki sessizliði yýrtan onca sözden bahsediyorum
Yapraðýn dalýna deðdiði uysallýktan
Yarasý kesik susmalara deðince deniz
Biz’den..
-gül kokusu yokluðun nefesinde dudaklarým titriyor-
Herþeyin üstüne çýðlýk atarým ki
Sevinçler iþlenecek sabaha
Az daha yýldýzlar saya saya
Sen,
Uzun uzun anlatýrken saçlarýmýn rengini
Kýzýl bir gölgeye
Uzat elini su’yun aðzýna
Avucundan taþan gün gibi çokluðum
Ki,ne kalmýþ önceden
Ahh..
Bu kenti ölüm diriliðinde seviyorum
Deriinlere þiirler bandýrýp
Aðacý incirliyorum..
Öyle dokunaklý
Biraz daha giyinsek boþluðu
Canlansa geçmiþin silik elmalarý
Sen gelmeden önce
Ahh..
Yol kokulu sevgilim
iyi tanýyorum tebeþirli duvarlarý
Sarý sarý akan mevsimleri
Üstelik kuþ sesleri yaðarken sokaðýma
Kendimde deðilim
Gövdende eserin
Dinle bak Istanbul’u
Uzun kuleli þehirlerden..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.