Ay bir tambur gibi yükseliyor sessiz ve derin Sarsýlýyor yüreði gecenin Birileri göksel þarkýlar söylüyor Aþk türküsü çalýyor her yanda Yok bu aþk bende yok ben yolunu kaybetmiþ biriyim Ayaklarýmýn altýnda dünya dürülüyor Yok bu aþk bende yok ben yolunu kaybetmiþ biriyim Ölümün körfezinde kaybolmuþ gibiyim Þimdi bir engindeyim körfeze hasret Göklerin sultanýnýn hizmetindeyim Aþktýr artýk benim iþim gücüm mesleðim Bir þairim ben çöllerde kaybolmuþ biriyim Cennet ve cehenneme giden bir yol ayýrýmýnda Kalakalmýþ çaresiz bir zavallý kul benim Bu geceyi sabaha erdirir miyim bilmem Yoksa aþk denizinde yüzer giderim Varsa yoksa aþk baþka bir þey yok Yeryüzü gökyüzü vataným benim AHMET KEMAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.