UZAK YOLLARDA
UZAK YOLLARDA
Bir garip yolcuyum uzak yollarda,
Yürüdüm zamanýn siyah papuçlarýnda.
Yenik düþtüm ,hasretin ayaklarýna,
Aðladý çocukluðum,uzak yollarda.
Bilmeden nefreti açtým kollarýmý,
Unuttum meçhulde kaybolan yýllarýmý.
Kaldýrdým dua ile ellerimi,
Sürünerek yürüdüm uzak yollarda
Bazen aðlayýp,bazen de güldüm,
Baðlandým saflýðýn derin maviliklerine.
Nice vedalara eyvallah dedim,
Seraba yürüdüm uzak yollarda.
Yanýldým belki,keþkeler sardý ruhumu,
Korudum hep insanlýk gururumu.
Unutmadým hiç sevgi hamurunu,
Baðlanarak yürüdüm uzak yollarda.
ZEHRA YÜCEL(23.4.2019)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.