RUHUMUN SESİ

RUHUMUN SESÝ Bu gün nedense hep þiir yazmak geliyor içimden.
Þöyle müzik dinlemek kulaklarým saðýr olana kadar.
Yaðmurda ýslanmak ,gün batýmýna dua býrakmak düþmanlarým görmeden.
Yusuf’ un kuyusunda yanký olmak belki bana iyi gelecek .
Baþý boþ saatlerde kekik çayýnda demlenip,
Suyu dinmiþ derelere kaðýtdan kayýklar salývermek.
Bu gün hep þiir yazmak geliyor içimden,
Rüzgârýn esintisine söylenmemiþ sevgi sözcükleri asmak,
Tozpembe hayel meyal çocukluguma merhaba demek iyi gelecek biliyorum.
Boðulmaktan son anda kurtulduðum sulara ben geldim diyebilmek.
Denizin balýk kokan dalgasýnda deniz anasýnýn kulaç atýþýný seyretmek .
Belki hüzünlü bir þarkýnýn namesinde ,aðlayabilmek iyi gelecek
Ruhuma tüm özlemlerini sormak iyi gelecek.
Hayatýn dayatmalarýna bir kutu kibrik çalmak,
Otaparklardaki yolculara yolculuk nereye diye baðýrmak.
Dokunmak belki geçmiþin kabuklarýna neþterle
Yanan oduna alev olmak yada küllenmiþ anýlara durmayýn karþýmda hüzünlü ve çaresiz diyebilmek iyi gelecek.
Biliyorum imkânsýz ama uzaydan dünyayý seyredebilmek.
Ne hoþ olurdu, gönlümün götürdüðü yere gidebilmek.
Þavaþlara , haksýzlýklara ve ruhu bitmiþ insanlara meydan okumak iyi gelecek.
Bir nefeste ney olmak, bir damlada sel olmak.
Bu gün hep þiir yazmak geliyor içimden,
Nereye gittigimi bilmiyorum ama ne olduðumu biliyorum.
Ruhum hep degiþken ,ama topraða olan hayranlýðým var .
Bedenim topraðýn olsada , ruhum Rabbine emanet biliyorum.
ZEHRA YÜCEL(12.5.2018)
Sosyal Medyada Paylaşın: