Düþümün kýyýsýndan bir baktý ki efkârým Bulutlarýn üstünde nasýl uçar dururum Ýçten içe süruru benimserken þuurum Hakikatle yüzleþme vaktiydi yeryüzünde
Bir sabah serinliði daðýlýrdý güzere Gün aðarmak üzere, ne kaldý ki sehere Düþlerimin çatýný hedef alan mavzere Sükûtumdan bir miskal taviz yoktu bugün de
Nasýlsa anlamýyor, dinlemiyor hiç kimse Herkesin doðrularý þahsa münhasýr ise Duldalarý kanatan yara böyle mühimse Uzletin çýðlýðýna banmam mý her öðünde
Yüreðime sýðmayan müzmin sancýya raðmen Her daim özveriye açýk olan yine ben Kýrgýnlýðým, kocaman daðlara rakip iken Avaz avaz susmalar baþlýyordu hüzünde...
8NÝSAN2019/NÜS
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.