YAŞ'I OLMAYAN BİR YASTAYIM, AZİZİM...
Zaman, azizim…
Muhalif bir Tanrýnýn sunumunda aksayan
Arka ayaklarý gönül tarhýnýn da kuytularýnda
Solan bir gök taþý.
Zemherilerden arakladým ben bunca þiiri
Üþüyen hecelerin de yasýný tuttum günbegün
Aykýrý bir düþ olmuþluðumla meþhurum âlemde
Bazen bir kinayeye yakalanan önsezilerim
Ardýç kuþlarýndan yansýyan
Bir ferman adeta
Göðün kiremitlerinden sarkan hezeyan.
Gün yüzlü benim aþkým
Aksayan ömrün de telaþý
Þimdilerin muhalif gölgesi
Biteviye çöreklenen bir lanetin de izi düþer
Süregelen yeminlere banarým ben rahmeti.
Uyuz bir yalan belki de
Miðferi kayýp hem de
Sanrý bataðýnda yayýlan bir kefir
Aþka biat gölgemde
Þakýyan özgürlüðüm
Düþer gözünden ölümlülerin.
Ben ki ne ölümlü ne de sürgün bir düþ’üm
Tabanýndan zirveye uzayan kollarýnda
Ölüm denen þaibenin
En ucube fýsýltýsýyým
Ýçim yanar da yanar
Aþký anan bir öngörüde
Aþiyan yollarýndan ayrýlmam
Göðün zifiri yalnýzlýðýna da tüm kastým
Peyda olan hikmetle içli dýþlý
Belki rahvan bir delik
Ýçine düþülesi aþkýn da yankýsý.
Söylenmedik ne kaldý ki?
Demeden inan ki bilemeden yol aldýðým
Zanlarý sunup içimdeki kýyýma
Son verdiðim bir alâmetifarika
Körüklü isyanlarda
Tanrýdan yana düþer ellerim
Baðdaþ kurduðum imlerim
Zaaf dolu bir benlikten kalan geride
Gerisi geri sürgülediðim lanetin de
Sonunda baþlar ihanetim:
Önce kendime
Sancýlandýðým bir izbede
Vekilim olan tüm þiirlere serzeniþim…
Tan vakti aðardýðým;
Zan vakti seyreldiðim;
Bir iklimde doðup
Bir ikilemde sürüklendiðim
Aþka biat bir tekerleme iken izini sürdüðüm
Tüm hayallerin de koynunda
Uyuyan bir ölümlü ve feri sönmeden
Güneþin de eklemlerine sýzan
Hangi yaþtan mükellefim?
Yaþ’ý olmayan bir yastayým, azizim
Yasta sivrilmiþ bir lanetin tahta köprüsüyüm
Az sonra harlanacak ucube fermanda
Yanmaya müteþekkir bir kâðýt fenerim:
Iþýldadým kadar
Üþüdüðüm mevsimlerim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.