ISMARLADIĞIM ŞİİR...

Ismarladýðým þiir henüz ulaþmadý adresime:
Ýmgeler sýðmamýþ mektuba
Bir de iri gözlerimden süzülen yaþ’ýn inhisarý.
Aþk’a meyleden bir þarký da iliþtirmiþtim
Baþucuna:
Yaðmurla çaðýrdýðým baharý da göndermedi Tanrý.
Aþk, demiþtim:
Demez olaydým
Ve aþina kýlýndýðým gökyüzüne
Ýçimde bir tufan ki sormayýn gitsin:
Elemin yankýlarýna mazhardý.

Ýçimdeki nizam
Derli toplu yaþadýðýma dair bir sanrý
Yine edimlerde kayýtlý
Sancýlý geçen günüme öykünen
Hangi soytarý mý?
Demedim, bil ki demedim:
Þahtý þahbaz oldu tüm düþlerim.
Fiyakasýndan geçilmezdi ömrün
Akýbetin ne olacaðýna dair
Ýçimdeki emsalsiz közün.

Sonramý tanýmadý insanlar
Varsa yoksa mazim;
Aþka karýþan niyazlarýma da ulaþamadý bazýsý
Demlendiðim kadar içtendim ne de olsa:
Bir fukaranýn nazý niyazý
Elbet kabul görecektir Allah katýnda.

Toz duman oldu seðiren gözlerimdeki hülyalar
Yüklendiðim sanma ki çok aþikâr:
Bir ikaz ve de nöbete durduðum
Ýçtimada varlýk
Ait olduðum yerim yurdum.
Býçkýn bir yüklemle kesiþti yolum:
Demediði kalmadý can pazarýnda:
Bir kuru caným
Bir de kanýmda gezinen kelimeler:
Þiirle yatýp kalktýðým
Sanýlmasýn ki sýradan bir eylem.

Yerin dibine geçti dünlerim
Uðruna öldüðüm beyitler nezdinde
Bir ikramdý adeta
Tökezlesem de töhmet altýnda kalmadan
Göðün tanýklýðýnda
Açýk ellerim Rabbime.



Sosyal Medyada Paylaşın: