Estirme Yüreğimde Ayrılıkları

Farazi aþklar yurdu mülteci yüreðin,
Aykýrý türküler söyler her adýmda.
Þehrin, bezgin, yýlgýn sokaklarýnda,
incinir bordo dudaklarýn buz kesiði ayazda.
Engin göðsünde  yýlký atlarý, 
Nadasa býrakýlmýþ çiçekleri,koparmada usta.

Ey yüzü cennet bahçesi sevgilim,
Yalýnayak koþtuðum sokaklar, fýsýldýyor ismini.
Lâl dilim kývranýyor sevdanýn karþýsýnda,
Ürkek kuþlar kalkýnca göðsünün kafesinden, 
Limon kokulu saçlarýn düþer yadýma.

Ilýk yaðmurlarýn serinletici kokusunda,
Ruhsuzluðum açýða çýkýyor.
Mesken tutuyor karanlýk yüreðimde,
Ebedi bitimsiz bir sancýyla yakýyor benliðimi,
Ve soluyor penceremdeki çiçekler.

Bileklerini kesiyorum umudun,
Umarsýzca dolanýyorum þehrin karanlýðýnda.
Resimli bir kitaptan çalýyorum,çocuk sevinçlerini.
Artýk dayanmaz kýyýlarýma aþk biliyorum,
Künyeme ölüm kazýnmýþ ezelden.

Ey sevincimi törpüleyen sevgilim,
Kýrgýn vedalar býrakma avuçlarýma.
Rüzgarda savrulan kuru dallar gibi,
Estirme yüreðimde ayrýlýklarý.
Morarýyor cesetim sensizlik rýhtýmýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın: