Bir kere gözlerin, Kayýsý çiçekleri gibi canlý, Ve ellerin kelebek konacaðý. Ama, Bir buðday tanesine içini döken ben, Nasýl olur bunca yýl yaþamýþým sensiz.
Ýki çocuk parkta oynuyorsa biri sensin. Sonu deniz kýyýsý olan hayaller sen, Bir kuþ sürüsü geçse, Bir yýldýz kaysa, Tuttuðum dilek sensin, El ne bilsin.
Ýyot kokusudur çektiðim, Zerresine tamah etmem kimseye. Bir sana yoksulum, Bir sana muhtaç, Bir sana aç.
Melekler secde eder güzelliðine, Serçe kuþu diye sever annen. Mâhým, eyvâhým, günâhým Zerre þüphem yok ölümden, Seninle yok ölümüm, Kimseye yok eyvallâhým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ekrem Yilmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.