Gecenin karanlýðý misali düþtün kalbimde, Ýmkansýzdýn...Öyle imkansýzdýn ki... Ýmkansýza meyilliydim ben, Soðuk duvarlarla ýsýnmaya çalýþýrken, Köþede bakýyordun bana sen.
Olmaz diyordum yapamam uzaklaþmalýydým hemen, Baðlanmýþtým bir kere körü körüne hem de ... Sustum bir cevap bulamadým kendime Baktým sadece kaybolduðum gözlerine.
Haklýydýn belki de kaçmalýydým senden Yapamadým tutuþmuþ gibiydim ben, Aklýmda, karþýmda baktýðým her yerde, Gördüðüm sendin ta içimde nefesimde,
Öyle bir dolmuþtun ki yüreðime, Çýkmazdaydým düþünüyordum milyon kere, Susmalarým, sessiz haykýrýþlarým serde, Geçmiþ, gelecek umrumda deðildi þimdilerde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Koyukahvesair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.