ÇIK HADİ
Belki de saklandýðýmýz yerden çýkma vakti
Arýndýrmalý ruhu tüm korkulardan þimdi
Boþluða savrulan uçurtma misali
Kayýp çocukluðu bulma vaktiydi.
Nerede diye soran gözlerle,
Tutunduk bir dala endiþesiyle,
Bir yabancý gibi bakarken geçenlere,
Belki de gerçekler önüne geldi.
Sustuk, korktuk belki de sakladýklarýmýzdan
Çekildik bir köþeye alýþtýk yalnýzlýðýmýza,
Geçen her dakika kanatýrken yaralarýmýzla,
Aydýnlanýp çýkma vaktiydi o zaman
Susmamalýydýk belki de,
Attýk içimize bilinmeyenlerle,
Kumbara doldu da çýkmadý sesi,
Hatalý, yanlýþ kararlar verdik çoðu gibi,
Anlatma vakti þimdi,
Susma konuþ hadi,
Anlat geçen günlerini,
Kilitlediðin mezarlýða düðümlenme vakti mi?
Okyanusu geç derede boðul
Bu mu tek kurtuluþ yolu
Acýsý çýktýkça acýlarýnýn
Dönme kendine çýk kabuðundan hadi!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.