Caným babacýðým... Keþke þuan burada olsan, anlatsam içimdekileri Keþke sana... Sonra her sabah senin o gülümseyiþinle uyansam... Bana seslensen... ’Kýzým’ desen yine... Biliyorum böyle yazmak bazen çok saçma gelebilir sizlere... Ama ne yapayým, Özlemimi bir kenara atamýyorum iþte.. Okulun ilk günleri geliyor aklýma, Takýlý kalýyor sesin kulaðýmda, Bakýþýn gözümün önünden gitmiyor zaten... Saatlerce bana bakýyor sanki Þimdi düþünüyorum da; Eskiden ne kadar huzurluyduk, Her þeye raðmen mutlu olmak için nedenimiz vardý Sanki þimdi azaldý, azalýyor,azaldý azalacak Keþke hep beraber olsak Eðer bir dilek hakkým olsaydý; Herkesin yanýmda olmasýný deðil, Sadece ailemin yanýmda olmasýný ve bir arada olmayý Ýsterdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Koyukahvesair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.