Senin adýn ’can’dý,bana göre,
Yaþamdý belki de,hayatýn ta kendisi gibi.
Ýçimdeydin ve ben sende büyüyordum,
Sevginle,varlýðýnýn gücünde...
Mutluluk sendin,sen mutluluktun.
Ve ben! ...
Sadece sana koþar adýmlarla geliyor,
Ancak, yanýnda unutuyordum,benliðimi acýtan acýlarýmý...
Senin yanýnda unutuyordum ihanetleri...
Biliyormusun?
Aslýnda sen benim tek hayalimdin,
Savaþlarýn ve ideallerinin yanýnda,ayrýk otu gibi kalýyor...
Hayranlýkla seni seyrediyordum...
Sana aþýktým!
Seni seviyordum! ..
Sen benden gidince ben, bende kalmýyordum ki...
Alýp götürüyordun kendinle...
Boþ kalan bedenim, adresini bilmediði gurbete çýkmýþ,
þaþkýn yolculara dönerdi.
Özeldin sen! ...Çok özeldin!
Omzuna yaslanýp aðladýðým tek insan,
Saçlarýmý seven, özenle tarayan biri.
En çok saçlarýmý taramaný severdim,
Beynimdeki tüm cevapsýz sorular akýp giderdi,
Ellerinde,tel tel,tarak tarak....
Sen benim belki de tek paylaþamadýðým,
bir çift göz,tek bir yürektin!
Hani! ..’Sevgiler yürekte beslenir,akýlda büyür’ diyordun ya...
Belki bu yüzden,hep benim aklýmdaydýn...
Sahi! .....
Seninle yaþadýðým zamanlar neden hiç eskimiyor?
Hep böyle çaðlarmýsýn?
Sana karþý neden çaresizim?
Susup kalýyorum sessizce...
Gözlerin,yüreðin okyonus derinliðinde,
Arkasýnda bilmediðim baþka bir dünyamý var?
Beni içine çeken gizlice.
Sesindeki güven duygusu,tatlý,sýcak sözlerin....
Ýzin verirmisin,
’Caným seni öpebilirmiyim usulca’! .
Sevebilirmiyim bir yürek dolusu?
Biliyorum, yüreðimde sen oldukça,
Hayatýn kötülüklerine yenik düþmeyeceðim.
Þimdi yoksun!
Olsun.
Ben seninle,düþlerimde yaþýyorum! ..
Düþlerime gel,bende kal bu gece.
Gelirmisin, kalýrmýsýn?
Bu gece,her gece,
Her düþ!
Gelirmisin?
hande
13.04.2008,pazar
çengelköy/ÝSTANBUL
Hande Haghgoui
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.