Yuttuğumuz kül

Dünyanýn herhangi bir yerine kývýlcým düþse,
Yürekleri harlar alevlerin tokat izleri...
Þairler duygu selini yazarak seslense;
Ressamlar rengin parlaklýðýnda gezinse.
###
Artýk dumanýn gri rengi tarif edilmese,
Artýk topraðýn gri rengi tuvalde yer almasa;
Rahmetin geliþini bildiren bulutun rengi olsa.
Asaletin elbisesine takýlý broþu olmasa.
###
Sesini çýkarmadan yola koyulabilseydi...
Her gün ayný yolu tepmek yormazdý.
Kahve tonlu toprak doðumdan vazgeçmedi.
Bahar çiçekleri direniþ gösterisindeydi.
###
Þairin kaç kaðýt buruþturup attýðýný bilir misin?
Ya, ressamýn kaç rengi birbirine kattýðýný!
Romanlar kaç hikayeye yer açabildi sayfalarýnda.
Kýsa romanýn alevi, uzun romana kül serptirdi.
###
En güzeli derviþlerin taþýdýðý hikayelerdi.
Yola çýkan dikenleri otlardan arýndýrandý.
Sazýnýn teliyle rüzgara eþlik edendi.
Dilindeki sözle kara bulutlarý daðýtandý.
Sosyal Medyada Paylaşın: