Bir köyüm vardı benım G.K.
Taþýna topraðýna deyer bicemiyecegim
Gözümün gönlümün sahibiydi o
Taþlý yollari, çamurlu sokaklarý olan
Bir köyüm vardý benim
Doðmuþum ben orda benden öncekiler gibi
Evler birbirinden uzak, dereler girmiþ araya
Bað, bahçeler birbirine yakýn dayanmýþ
Bir köyüm vardý beným
Hayvancýlýk, ziraat ile uðraþýr halký
Boþ zamanlarýnda bir kýsmý ava çýkar
Diyer kýsým da göle balýða inen
Bir köyüm vardý benim
Düðün, sünnet, cenazede bir araya gelen
Komþusu evine yeni oda mi ekler
Koþar tüm komþular yardýma
Bir köyüm vardý benim
Yeri geldi ahirlarda oynadým
Yeri geldi bað bahçelerde kostum
Yeri geldi Öküzlerin ardýndan tohum attýðým
Bir köyüm vardý benim
sagdeydik biz, tozlu toprakli ama mutlu
þehirli olduk þimdi, köye uðramaz olduk
toz topraktan arindik , mutsuz olduk biz
Bir köyüm vardý benim
Þimdi ozledigim, týpký çocukluðum gibi
kosamiyorum artýk, beton yýðýnlarý üzerimde
hani o çocukluðumun, gençliðimin geçtiði yer
Bir köyüm vardý benim
G.K. 15/03/2015 01:25
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gulsum Kuruoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.