Rüzgar susmuþ, deniz sakin, öyle bir güz akþamý, Ellerin ellerimde, gözüm gözüne dalmýþ... Denizin mavisine bir pembelik katarak Daðlarýn arkasýna doðru süzülmekteyken
Geldi de, tam karþýnda durdu akþam güneþi, Yüzüne kýzýl bir renk vurdu akþam güneþi...
Sonra bir ilâhi güç bir komut verdi sanki; Önce hafiften esti, deniz kokan bir meltem, Sonra ürperiverdi sakin denizin yüzü Ve çok derinlerden bir keman naðmesi geldi
Denizin yüzü gibi ürperdi tüm duygular, Ateþ gibi olmuþtu ellerimde ellerin. Sevdâyý içiyorduk akþamýn kadehinden Ve senin gözlerin de, bir baþka bakýyordu;
Akþamýn sihri taþýp o kýzýl saçlarýndan Bir yasemin kokusu sindi soluklarýma, Yumuþak dalgacýklar gelip öptü kumsalý Eflâtuna dönerken ufkun o pembe rengi
Bir güz gülü gibiydi þimdi o güzel yüzün, Gözlerinin içinde erise de gözlerim Doyumsuzdu seyretmek, gurubu gözlerinde. Daðlarýn arkasýnda batmadý da bu akþam