Masamda lambanýn titreþen alevi Fersizce dans ediyor býkmadan Kulaklardan duyulmaz yorgun sesi Karanlýðý kovuyor usanmadan
Uzaklarda kentin yalnýz ýþýklarý. Uykusuzluða tutsaktýr bu gözler! Tükeniþ habercisidir biten her þarký. Buz keser uçuþan gri düþler.
Dokunmak isterken ellerim sana Ahþaptan yalnýzlýk karþýlýyor bizleri. Sýrtýnda kamburu çýkmýþ onca yara, Üstünde yorgun günlerin derin izleri.
Terk ederken beni sessiz hayalin Gölgeler gecenin derin alemlerinde. Masam ýþýðýna tutunur titreþen alevin Fersiz lambanýn son demlerinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Evren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.