Tiryakinimm

Sen, alný lekelim, sebebim
deðerlim
sen,
söylenecek her sözüme muhatapsýn iki dudaðým arasýnda biriken
üstelik
kýraðý çökmüþ þu gecenin sabahýna
çýkmayý arzu ederken,
yaþamýn sahibine avuç açma nedenim
gönlümden gönlüne yol vermiþken
her zerreme iþleyiþinin adýný verdim
tiryakinimm...



sen ki benim servetim,
uçsuz gökyüzümsün ,
sana vefâlý kýyýsýz deniz benim
sen, uçurum
kenarýnda ter döken dalsýz çiçeðinim
sen, çöl diyarlarýnda susuz bedevi
görüp, koþtuðun serap benim
sen, yüksekçe dað yamacý
üstünde kývrýlan tek patika benim
sen, yüklü yaðmur bulutu
yerlerin yarýk topraðý benim
sen, mevsimin hoyrat rüzgârý
savurduðun sararmýþ yaprak benim
sen,
bu þehrin kalabalýk sokaklarýnda dolaþýrken
baþýný sabit kýlarak,
kirpiðini kýrpmadan baka kaldýðýn cennet var ya
iþte o cennetin ela gözlü sahibiyim
sen ki her kulaðýn duymak istediði makam dillerde
söylediðin türkü benim


nefeslerimiz hemdem,
sen ki, bu bedene can veren
bil ki canýnla beraberim.




zeynn
Sosyal Medyada Paylaşın: