Karanlýk bir geceye kapattým kendimi Yýrtýcý hayvanlar saldýrdý bana Zor bir hayattý vadettiðim Dul odalarý dolaþtýðýmdan mý Yeni tasarlanmýþ bir hayat gibi Deðiþiklikleri severim ben her zaman Cellatlarýmla barýþtýðým zaman Korsanýn dizilmiþ anýlarý bir bir Ölüm bir yaklaþýp bir uzaklaþýrken Zevkten bunalmýþ bir genç adam Bataklýklara batmýþ bir güneþ Ne boþu boþuna harcanýyor her þey Öldüren elbiseler ve dostluklar Ondan geriye kalan bir þey mi var Acýlarýn rengi var karadýr Zifiri karanlýkta kaldý rüyalar O garip yurtlardan gelen çýðlýklar Benden söz açar sana ben olmasam da Þarkýlar yeni sularla birliktedir Düþler içinde gidip gelen Sisse tepelerinde rüzgâr Uðursuzluðu tepelerde tepeledik Yerin altýnda sýðdýlarsa sýðlar Seni seviyorum diye beni anarsýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.