Garibanligi yoldaş edinen cani

“Öyle alçak bir kapýdýr ki açlýk, geçilmesi zorunlu oldu mu, insan ne denli büyükse, o kadar çok eðilir.” Victor Hugo


Daraðacý sendin!
Boynuna takýlan soðuk salýncaðýnda
Jean Voljean
Ekmek çaldýðýnda ,kürek cezasýna çarptýrýlan
Þehrin kýrýk kaldýrýmlarýnda
Unutulmuþ bir köpek yavrusu kadar aciz
Kimsesiz, yalýnayak ve suskun


Hor görülen
Kýrgýnlýðý, karanlýðý peþi sýra sürükleyen
Suçlu ve ölüm kadar yakýn
Verselerdi, ötenazi kadar hür hakkýný
Azmazdý aðrýyan yanlarý

Garibanlýðý yoldaþ eden bir caniydi aslýnda!
Kime anlatabilirdi ki derdini
Kime?

Üç beþ ekmeðe sarýlý kokuþmuþ ciðer
Kaptýrýr bir kurnaza uyanýk geçinen
Sýrtýnda iblisin eþekten aðýr þeleðini
Çalmasa idi ihanet sarnýcý bir beste
Gitmese idi yareni,


Vay vay
Buda revamý mirim
En kralýndan olsa baklava
Bir onur bulmuþçasýna
Tiksine tiksine yer miydi?
Zarar ziyan deðildi tek düþündüðü
Yüzünün mor’a dönen haysiyeti


Garibanlýðý Yoldaþ Eden
Victor Hugo’nun Sefil’lerinde
Direnci kýrýlan hayat çizgisi bildirgesi
Gidiþi gibi kimsesiz
Rengini bulamayan, yaprak gibi daðýlan
Þairinse;
Satýrlara keder yüklü þimþekler ekleme derdi.

Jale KESKÝN/iSKENDERUN

Pasif þiirlerimden

Sosyal Medyada Paylaşın: