Muhteşem hüküm

Damlalar düþüyor penceremin pervazýna
Topraðýn susayan bedeni buram buram
Çekiyor kurumuþ çatlayan yarýklarý
Fokurduyor sularý yuta yuta
Berekete uyanýyor tozuyla

Perdeden içeri düþen cýlýz taneler
Yüzüm yangýnlarýnda eriyor
Gözlerim yeni günün sabahýna
Yaðmurun hýþmýyla uyanýyor

Dünden kalan kýrýklýk yüreðimde
Þakaðýmda acýdan bir çizgi geçiyor
Tebessümlerin buðulu camlar ardýnda
Eþsiz gamzesini yakalamak istiyor
Kaçýrýyor parmak uçlarýmdan
Anlýk mutluluk durduramýyorum
Yakalasam!
Doyasýya öpeceðim
Muzipçe gülümsüyor

Yüreðimde ayrýlýktan cengâver
Kayboluyor onun gücünde
Ellerim göðe açýlýyor gözlerimde umut
Dualar iki dudak arasýnda
Hayran kalýyorum tabiata verilen bu güce
Þükrediyorum

Bitti!
Duruldu damlacýklar
Sýcak bir buðu yayýlýyor evrene
Bir kuþ elma aðacýnýn dalýnda
Þaþkýn baþýný göðe kaldýrýp
Verilen susuzluða bereket
Teþekkür ediyor yaradanýna…
Gagasýný þaklatarak

Kýrýyor suçlarýný sonbahar
O kuþun kanadýndaki sevinçte
Hele bakýn nasýlda baþkaldýrýyor yaprak
Yaratanýn muhteþem hükmünde!



Jale Keskin 25 Eylül 2010 /Belen Yaylasý

Pasif þiirlerimden

Sosyal Medyada Paylaşın: