FERYADIM KALDI...
FERYADIM KALDI...
Yaþadým güz,kýþý, gördüm baharý,
Aha mevsim yaza, bir adým kaldý,
Yeþerdi umudum, bal yapmýþ arý,
Hazan mevsimine,muradým kaldý...
Toprak sýcak,çiçek sarý,gök mavi,
Ulu çýnar,kollarýný açmýþ semavi,
Gül dalýnda koca duruþlu,kallavi,
Yandý dil,ne tuzum ne tadým kaldý...
Kul kula yaptýðý, yapmaz hiç zalim,
Cahil anlamaz lafý,ne eylesin alim,
Yaþadýðý insaný,eyler imiþ muallim,
Yaný baþýmda ailemle,efradým kaldý...
Þeyhim;Derki alem,olamaz ki mal,
Varlýk bir yüktür,taþýyanlar hamal,
Kul ki ahiri için,bulamazmýþ mecal,
Gerilerde sadece bir,feryadým kaldý...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 22:05
09.03.2019
YALOVA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.