Sen

Þiirlerimden dökülen o denizden
Sen yýldýzlara gülerek yüzen,
Sen mehtap altýnda tacý incilerden
Bir melektin rüyalarýmdan gelen!

Gözümden bir lahza bile silinmeden
Billur hayalin gaddar zamana direnen.
Sen bakýþýndan, gülüþünden, sesinden
Eþsiz suretinden bir zerre kaybetmeden!

Sen dilde mahpus akýlda müphem
Dilsiz yürekten haykýrarak gelen.
Sen bir çiçektin açan en güzel çiçekten,
Sana mahsus o en güzel bahçeden!

Sen, gelerek o en güzel bahçeden
Bir gece yine gülümsedin derinden
Bir deste verdin kar gibi ellerinden
Kucaðýnda topladýðýn o al güllerden

Sunduðun o deste deste güllerden
Ben göðsüm patlarcasýna koklarken
Sen kokunu dibine kazýdýðýn o ciðerden
Bir ucube yarattýn, zifirden ve küllerden!

Sen kokuna yakýþýr o vechinden
Utangaç havana hayran seni seyreden
Kaçýrdýn gözlerini gözlerimden
Hayatý kaçýrýr gibi ölümden!

Sen nefesinde meltemler esen
Sen nefesinde nefesleri kesen
Sen maziden yadigâr bir sýr,
Sözünü edenin kellesi giden!
Sosyal Medyada Paylaşın: