Kaban

Saf sabahta yaðmurdan kalan su tanesi
Tüm renklerin cümbüþü içinde gizli
O, bir ýþýk ile saçarken içinden yedi rengi
Ben içimde yek etmiþim ýþýk ile zulmeti

Gri kaldýrýmlarda küçük su birikintileri
Adýmlarým ile yankýlanan su sesleri.
Burnumda rüzgârýn toprak kokan nefesi
Unutturan bana, pis sigaranýn kara isini...

Giymiþim kabanýmý, uzun ve siyahî
Yollarda yürüyorum yine sabahýn bir vakti
Ne gittiðim yolu biliyorum ne varacaðým adresi
Sadece takip ediyorum sokaðýn baþýndaki o sesi

Ýzliyorum birbirine benzer sokaklarýn giriþini
Ya izim beni takip ediyor ya ben izimi
Dönüp dolaþmakta mýyým acaba ayný yeri?
Sokaðýn baþýnda birini görüyorum zira, ben gibi!

Islak kabanýmýn güzel örülmüþ iþlemeleri
Vazifesiyle sýcak ve kuru tutar tenimi
O kaban ki koruyamaz ruhumun içini
Ýçinde sýrýlsýklam kalmýþ bir yetim gizli...
Sosyal Medyada Paylaşın: