SOLUMDAN BAŞLADIM SOLMAYA...

Hicran’ýn bir özdeyiþ olduðunu yeni öðrendim:
Yüreðimdeki tasmayý ne zaman mý çýkardým?
Biliyorum, biliyorum iþte:
Yeltendiðim o vakittir;
Uçmayý yeni öðrendiðim; atýldýðým gök kubbe
Sonlarýn muhatabý aslýnda baþý olmayan
Gözyaþýnýn dolup taþtýðý…

Hangi hümayun?
Hangi sefil arbede?
Öksüzlüðün çimlerini çiðnerken
Afakî bir bulut
Çöken ruhuma.

Koyu olsa da gök mavisi,
Önceme
Paye vermeyen karanlýk kadar
Gizemli miyim yoksa?
Tufanda kaldým
Araf’a düþüp de yolu geri dönen gördün mü
Hiç, demeyi
Sanma ki bir mertebe belledim.

Dillenen arazlarda
Tohuma kaçan þiirler derledim:
Baþlýðý gözyaþý, farzý mahal
Sonrasýný tahmin et istersen
Verip veriþtirdiðin kadar
Katlanýrým da ben bu ihanete.

Arakladýðým bir aþk deðil bu, olamaz
Ardýç kuþlarýna duyduðum özlemi de sorgulama:
Meali yüreðin deðil mi ki bu son þiir;
Ben efkârla yýkandým tan vakti.

Ayrýþan gölgeme bile ihanet ettiler:
Hepi topu bir zerre madem
Ýnfilak eden evrenin merkezi
Korunaklý bir sunum mu yoksa aþkýn hitabý?

Göreceli engeller maruzat bellediðim
Her daim de baþýmýn tacý.
Of’layan bir güncem bazý bazý
Katýksýz sebebiyet verdiðim
Çýkmýþken ayyuka bunca sýrdaþ kelamý
Yitip giden aralýklý bir yol haritasý:
Kayýp hecelerden kayýp coðrafyalara
Uzanan
Belleðin ruhla muhatap kýlýndýðý.

Deyiþler sonlanmadan belki de
Ve ihanet etmediðim dokusunda ömrün
Tenezzül de etmediðim her yalýn düþ’ü
Taþýrken yeni güne
Bir batýnda doðan güneþi ve ay’ý
Sanma ki kollamadým yüreðimde.

Tutuk dilimde tutuklu mahremi de
Savurmadan bilinmeze…
Utkumda ufkum
Tutulan nutkumda garipsenecek hicazý
Bir tuttuðum her sanrý
Kýyýsýndan köþesinden toplarken sýrlarý
Çimlerde serilen her heceyi
Papatya gibi kopardýðým i mge i mge.

Solumdan baþladým solmaya
Saðýmla attýðým her adýmda
Andýðým Rabbim,
Atýl yürekte kopan kýyamet
Belli ki yaþadýðým en büyük yenilgi.




Sosyal Medyada Paylaşın: