BİLMEYECEKSİN

BÝLMEYECEKSÝN
Dingin bir yalnýzlýk bendeki,
Nereye tutunsam , kalýyor elimde,
Hüzün damlýyor kalbimin kapýsýna,
Bir çaresizlik devleþiyor masum benliðimde,
Bir gölge gibi düþtüm zamanýn ellerinden,
Nereye gitsem , sonu gelmiyor yollarýn,
Buðulu gözlerimde hasretin rüzðarlarý esiyor.
Sarýlmýþ ruhuma bir sarmaþýk gibi hüzünler,
Neyi düþünsem , anlamsýz geliyor,
Dilimde uzak türküler,
Sesimde buruk bir mana,
Yaþýyorum ama ölür gibi,
Hissediyorum ama iklimler uzak benden,
Aðlayan gözlerimde damlalar tutmuyor,
Ne zaman hüzünlensem girip oluyorum,
Anýlar geliyor kalbimin duvarlarýna çarpa çarpa,
Hüsranlar akýyor dert ettiðim tüm hayellerimden,
Býrakýp tüm duygularýmý gidebilseydim ansýzýn,
Beni üzenleri gözyaþýmla silebilseydim keþke,
Yüreðim kýrýlmýþ dal misali ,
Bir sevda denizinde boðulurken nefesim,
Geçiyor zaman , batan güneþin saçlarýndan,
Belki bu son aðlayýþým diyorum,
Ah neyazýk!
Çünkü ben ,aðlarsam yaþýyorum!!!
ZEHRA YÜCEL( 24.2.2019)
Sosyal Medyada Paylaşın: