DÖNEN OLMADI Kİ HİÇ SEFERİNDEN
ZEHRA
DÖNEN OLMADI Kİ HİÇ SEFERİNDEN
DÖNEN OLMADI KÝ HÝÇ SEFERÝNDEN
Tutunmuþ mevsime kýþýn ayaklarý,
Soðuk sokaklarda sesim çýnlýyor.
Rüzðarlar esiyor gecenin teninden,
Dönen olmadý ki, hiç seferinden.
Haftalar akýyor saatler uyakta,
Hicranýn gölgesi aðlýyor durakta.
Aklýmýn kilidi, duruyor arafda,
Dönen olmadý ki, hiç seferinden.
Doruklar kardelene kucak açýyor,
Ne kadar yürüsem de, kader seçiyor.
Vuslatýn yollarý, hicrana göçüyor,
Dönen olmadý ki, hiç seferinden.
Zamana býraktým ilkyazýmý
Giderek artan gönülde sýzýmý.
Duyan olmadý ahvalimi sözümü,
Dönen olmadý ki, hiç seferinden.
Kalmadý yanýmda, yürüyüp koþanlar,
Sevginin duvarýný kanatsýz aþanlar.
Kalbimin köþesinden, sýr gibi düþenler,
Dönen olmadý ki,hiç seferinden.
ZEHRA YÜCEL(19.2.2019)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.