Seher

Ben mâhý senin ýþýðýnla süslemiþim
Nefesini en uzak mesafelere üflemiþim
Arada tutulur kalbim, kesilir nefes veriþim
Gözlerinden daha kara rengi ciðerime iþlemiþim!

Renklerimdir gecede kara, sabahta mavi
Gözlerindir geceden kara, sabahtan mavi!
Ufku süsleyen yýldýzlar kadar namütenahi
Ruhumda ilerleyen gözlerinin, bir sonu var mý sahi?

Oturup da semânýn en mukaddes arþýnda
Kalkýp seni anlatsam mâhý alýp karþýmda!
Teninin gülüyle baþlasam sözcüklerin baþýna
Sigaram külüyle nokta koyar, cümlelerin sonuna!


Mâh ve yýldýzlar, tutturmuþ bir arsýz yarýþ
Hýzýnda ruhlarý sürükler, o sihirli akýþ!
Her gecenin sonunda seherin geldiðini sanýþ,
Ah belki de en acý öyküdür, o aptalca kanýþ!

Son sigaralar artýk, doðacak güneþten habersiz
Mâha karþý son nefes, geceden kalan renklersiz!
Mümkün mü bir tanecik gece, geçsin kedersiz
Gece bitse ne yazar, ruhum kalmýþ sehersiz!

Artýk seherden haber getiren, o uzak yerden
Münevver ýþýklar hülyâlý akar, karanlýktan süzülen!
Son bir isyan nefesi, zifir tutmuþ ciðerden,
Gecenin katranýndan kara, zavallý bir nefesten!


Akýp giden mukaddes ýþýklar, o aydýnlýk seherden
Karanlýðý söker atar, katran rengi gölgelerden!
Gecenin katranýna bulanmýþ rengi ise bu ciðerden
Sökemez gelecek ýþýk bile, en aydýnlýk seherden!

Sosyal Medyada Paylaşın: