ARZUHÂL
Âdem’in alnýný, ak eder nuru
Suret-i Yusuf’ta gezen çehredir
Ýbrahim soyunun kutlu zuhuru
Âlem-i insanda en pak Zühre’dir
Yerin Muhammed’i, göðün Ahmed’i
Nur-u silsilenin ak risalesi
Ezelden ebede Rabb’in rahmeti
Her iki cihanýn parlak þulesi
Gözleri çað açýp, çaðlar kapatýr
Lebleri “Ýkra” der kirpik “Ýnþirah”
Muhabbet visale secde ýslatýr
Hira’dan doðarken o mutlu sabah
Þifadýr bakýþý bin bir asýra
Ýsmine dokunan dudak þen olur
Ölüme pervane eden o sýrra
Yürek iman eder kor gülþen olur
Didarý ümmetin Zülfikār’ýdýr
Kelam-ý ezelin icmâli O’dur
Varlýðý âlemin iftiharýdýr.
Uhrevî menzilin ikbali O’dur
Hurma kütüðünü aðlatan firak
Muhabbet sýrrýnda susar lâl olur
“Ýsra”’nýn içinden iner bir Burak
Huzur-ý Cemal’e arzuhâl olur
Gecenin üstünde yürür sevgili
Açýlýr yolunda göðün gerdaný
Mirac-ý mahremi görür sevgili
Acziyete aðlar aþkýn imaný
Makam-ý Mahmud’un dilinde virdi
Mahþerde sancaðýn kula necattýr
Düþlerin düþünden kalplere girdi
Mýsraya teþrifin bile murattýr
Sevgili; methinde nakýstýr kelâm
Ýsminin harfine âþýklar vardýr
Bütün zamanlardan Salatü selam
Sana ümmet olmak bir iftihardýr