Güz’dem I

dedim:

sýcak bir düþü ortasýndan bölüp geceye sarýldým
bilsen ne soðuk karanlýkta sensizlik..


dedi;

Demli çay buðum, ekmek kokum
Çok aðýrým kendime sensiz bu þehirde
Gözlerini bana yum...


dedim;

gözlerine yumulan gözlerim
en güzel rüyasý ömrümün


dedi;

Bir düþe dönüþ yudum yudum
Gözlerinde çoðalan bir gökyüzüne tutunuyorum


dedim;

sür düþünü düþüme
ellerin aksýn ellerime
kirpiklerin gözbebeðime
deðene dek!


dedi;

Yorulmuþ çok yorulmuþum
Bir düþ uzat Kýz Kulesi´nden
Bir seni bir annemin yüzünü hiç unutmuyorum!


dedim;

beþikten mezara kadar
Anne´nin adý gibi aklýnda tut beni
ve
aradýðým þefkatin kollarýnda...

..sürgülü dillerin ve ellerin
yüreklerinde sürgün verir hasret...

dividinden damlayan mürekebe
Þiir´ine kat beni!


dedi;

Seni hâlâ bir sabah ve ekmek kokusu
Seni hâlâ ç’ay kadar çok seviyorum…




sude nur haylazca & Elbruz


Sosyal Medyada Paylaşın: