Vurulan Bilir
Aþkýn ateþinde piþmeyen bilmez,
Kays gibi çöllere sürülen bilir.
Bir kez düþmeye gör, talihin gülmez,
Yar diye ellere sarýlan bilir.
Halini, hatrýný soran bulunmaz,
Öyle kadir-kýymet veren bulunmaz,
Söz verip sözünde duran bulunmaz;
Vefasýz kullara darýlan bilir.
Titreyip dururken hep üzerinde,
Paha biçemezken kalp nazarýnda,
Bir öfke uðruna bit pazarýnda;
Has aþký pullara verilen bilir.
Sert fýrtýnalarla yýkýlmaz iken,
Sevdasý sol yandan sökülmez iken,
Dört mevsim yapraðý dökülmez iken;
Bir lafla dallarý kýrýlan bilir.
Her gece içmeden, sarhoþ olursun,
Mehtabý seyreder, sýrdaþ olursun,
Bekleye bekleye, bir taþ olursun;
Umutla yollara kurulan bilir.
Derler ki, sevdada yapýlmaz gurur,
Ýllet gibi sarar, yerlere vurur,
Vazgeçtim desen de, kanatýr durur;
Dikenli güllere vurulan bilir.
Alaca gamlanýp, gözyaþý döktün,
Sabýr tespihini, kaç kere çektin,
Aðardý saçlarýn, dað idin çöktün;
Tüketip yýllarý, yorulan bilir.
16.02.2019
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.