BELALI BİR BAŞ KALDI...

BELALI BÝR BAÞ KALDI...

Yaðmur yaðdý,karlar yaðdý ben ýslanamadým,
Yaz,baharda kurumadý baðrým,hep yaþ kaldý,
Neler oldu, neler gördüm, hiç uslanamadým,
Yumuþamadý sinemde yaram,kara taþ kaldý...

Yola çýkana han,gidenlere olamadým kervan,
Ele çare aradým,yarama bulamadým derman,
Aleme yazýlýr,kendi derdine yazýlmaz ferman,
Tükendi koca ömür,geride belalý bir baþ kaldý...

Çok sevdim fazla oldu,azýna edemedim karar,
Ýyilik sattým,ederi olmadý,eyledim ziyan,zarar,
Örmüþüm mahpus duvarlarýmý,edemem firar,
Darmadaðýn oldu çehrem,ne göz,ne kaþ kaldý...

Arabalara lastik,kapýnýn önüne oldum paspas,
Baþkaya ipek gömlek,kendime olmadým libas,
Kalburda taþýdým su,yutkunup içemem bir tas,
Ne bir dost edinebildim,nede ki bir sýrdaþ kaldý...

Bu aleme yasladým sýrtýmý,katmadým ki deðer,
Fethedecek gönül aradým,edebilmedim sefer,
Maðlup oldum kendime,ne mutluluk ne zafer,
Göçüp gitti anne,baba,ne bacý,ne kardaþ kaldý...

Þeyhim;Derki görmüþüz,kavanoz dipli dünyayý,
Nihayetinde gösterdi bana, Hanya ile Konya’yý,
Oyununa geldim felek, taþa vurmuþum baltayý,
Olamadým muzaffer,kan,ter içinde savaþ kaldý...

Nurettin GÜLBEY
Saat : 02:22
10.02.2019
YALOVA
Sosyal Medyada Paylaşın: