dolunay kan dolu
köpekler uluyor sokaklarda
uðursuz sayýlýr
iyi deðil bu iç sýkýntýsý
gece sinsi geçecek.
ilk kez olmuyor bu kuzum,
denemiþliðim var;
ýrzýna geçiliyor ak bir aþkýn
yaðmanýn yaðý bölüþülüyor
bal tutanlar parmaklarýný yalýyor-kesin-
belli ki
kirli yüreklerin kiri bulaþmýþ havaya,
iþ baþýnda yine þeytanlar
yoksa niye bu kadar saðýr olsun
neden bu kadar aðýr dursun gece,
demek ki
iþkencede kalmýþ sevdalar
ihanetler mezar kazýyor
namus gömülüyor gizlice.
baþým dönüyor ciðerim,
kalbimde bir korku var;
bu havalar hasta etti beni
alýþamadým sinsi gecelerin koynuna girip
kirli yorganýný örtmeye,
alýþamadým bir türlü
namussuzlarýn sofrasýna oturup
bir lokma sevgi için diz çökmeye.
benim suçum yok sevdiðim,
bana çocukluðumu bul;
kara önlüðüyle zor sýraya giren
girdiðinde sýrayý bozan haylazý getir yanýma,
bir çift sözüm var ona benim;
neden büyüdükçe sevgi büyüttü yüreðinde
neden o zaman iki yüzlülüðü öðrenmedi,
bak þimdi nasýl da lâzým bana!