himalaya daðlarýna týrmanýr gibi nefes nefese kalýrým seni görünce elim ayaðýma dolanýr gibi sus pus olurum seni görünce
en güzelini yazmak istesem de þiirin derin bir hüzün çöker içime yazamam
þehir kýz kardeþ olur bana tutar elimi yürürüm dað köy þehir kasaba gerçekler hayallerimi sokar kalýba bir kavuþmanýn özlemini çeker þehirli de kasabalý da
yürürüm nehirlerin üzerinde uykusunda gezenler gibi batmadan suya kesilir ayaklarým yerden dalarým dalarým sakin bir uykuya seni kare kare eklerim rüyalarýma
en güzelini yazmak istesem de þiirin derin bir hüzün çöker içime yazamam
ne kadar söylemek istesem de dilimdekini söyliyemem seni görünce
yol yorgunu ayaklarýmla her durak bana baba olup yol gösterse de aþkýn adresi düpedüz tuzak iklimim deðiþmez her daim kurak þaþýrýrým yolumu seni görünce
Yüksel Nimet Apel
6.Þubat.2019.Çarþamba. Bodrum
Þiirimi günün þiiri seçen baþta seçki kuruluna, yorumlarý ve beðenileri ile destek olan Edebyiat defteri camiasýna gönülden teþekkür ediyor sevgi ve selamlar gönderiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.